Het tijdstip van de Paasjubel, 8:30 uur, leek dit jaar extra vroeg doordat de zomertijd net was ingegaan. Toch waren er weer vele tientallen mensen op Eerste Paasdag op de Brink verzameld. Traditiegetrouw bestond ongeveer de helft van de aanwezigen uit deelnemers aan het gelegenheidskoor, dat dit keer onder leiding stond van Willem Vonk. Ook dit jaar begeleidden de blazers van de Koninklijke Harmonie Crescendo het koor.
Minder traditioneel was het herfstachtige weer, wat waarschijnlijk ook een oorzaak was voor de lager dan gebruikelijke opkomst. De jubel klonk er niet minder om, en onder het zingen van “Christus onze Heer verrees” trok de regen weg.
In zijn toespraak refereerde ds. René van den Beld, voorzitter van de Raad van Kerken – Baarn, aan de vier apocalyptische ruiters. Deze komen voor in “het laatste Bijbelboek De Openbaring van Johannes. Dat boek staat vol beelden waar je ook niet altijd vrolijk van wordt, zoals in het zesde hoofdstuk” Het witte, rode, zwarte en bleke paard bleven de toehoorders bespaard. “Het zijn vier paarden die het leven zo donker maken als op Goede Vrijdag ’s middags om drie uur. Zo donker als het in de wereld voor heel veel mensen is.
Maar er is nóg een paard met een ruiter. Daarover staat in hoofdstuk 19 geschreven. Op dat paard zit een ruiter die Trouw en betrouwbaar heet. Dat witte paard met zijn ruiter trekt een spoor van hoop en rechtvaardigheid door de wereld. De ruiter wordt in het visioen ook wel gezien als de opgestane Heer en Woord van God genoemd. Het rijdt door de tijd. Het doet de vier ander paarden verbleken, ook al zijn ze lang niet weg! Dat zien we elke dag. Dat witte paard met zijn ruiter past ook heel goed als beeld voor de Paasmorgen.” En inderdaad kwam het witte paard in levenden lijve de Brink oprijden.
RTV Baarn deed uiteraard verslag: