Op de een of andere manier hebben we er allemaal mee te maken. Je leest erover en ziet op de televisie hoe massa’s mensen door Europa trekken, op zoek naar een betere plek. In Baarn hebben we tijdelijk een groep mensen opgevangen in de Trits. Een groot aantal vrijwilligers maakte de opvangruimtes klaar, zorgde voor eten, kleding, ontspanning, taalles, begeleiding, een warm welkom.

Maar er zijn ook zorgen, gevoelens van angst en bedreiging: kunnen we dit wel aan in Nederland? Zoveel mensen erbij. Wat betekent dat voor onszelf, voor onze scholen, onze kinderen, huizen…

Er is bezorgdheid voor onszelf. En zorg voor de vluchteling.

Hoe ga je er mee om?

Meningen lopen uiteen. Maar de situatie is duidelijk: vluchtelingen zijn er, zullen nog komen, velen zullen blijven. Voor langere tijd of voor altijd. Zij zullen medeburgers worden.

Hoe ga je daar mee om? Om te beginnen helpt het om een goed inzicht te krijgen.

Daarom organiseert de Raad van Kerken een open avond waar iedereen welkom is. Mevrouw Geesje Werkman is uitgenodigd om tijdens deze bijeenkomst achtergrondinformatie te geven en uw vragen te beantwoorden.

Ontheemd

Mevrouw Werkman is vluchtelingendeskundige bij Kerk in Actie (een organisatie van de PKN) en verantwoordelijk voor het vluchtelingenbeleid in Nederland. Zij is betrokken bij verschillende projecten, zoals: activiteiten voor kinderen in asielzoekerscentra, een terugkeerproject voor vluchtelingen, en het geven van voorlichting en informatie. Zij bezocht opvangplekken in binnen- en buitenland en was bijvoorbeeld ter plekke op Lampedusa. Kortom, zij weet waarover ze praat en kent de problematiek als geen ander.

In 1991 was het eerste zomerkamp in Tsjechië met families uit Velké Meziříčí, Baarn en andere plaatsen. Jaren volgden daarop met elke zomer zo’n fantastisch kamp. Ondertussen was er elk jaar een uitwisseling tussen de kerk uit Velké Meziříčí en de kerken uit Baarn. In 2013 vroeg Jacques Roeleveld namens de Oost Europa Commissie of de jongeren van toen, de nieuwe generatie, mee wilden met een uitwisseling. Melle en Jana Doets kwamen toen met een prachtig idee: een zomerkamp zoals vroeger. Naast een leuke vakantie ook nog eens genoeg tijd om met elkaar bij te praten. Zo gezegd, zo gedaan. Deze zomer was een nieuw zomerkamp een feit. En niet alleen voor de jongeren van toen die nu met hun partner en kinderen kwamen; ook nieuwe mensen gingen mee, zoals Michiel en Liesbeth van der Burgh met hun dochter Sophie.

Afgelopen zomer was het zover: het zomerkamp in Tsjechië. Vriendschappen van vroeger leefden weer op. Goede gesprekken, veel plezier en gewoon samen zijn. De sfeer onderling was heel goed en heel open. De kinderen vonden ook de vrijheid op terrein erg fijn. De locatie was een pension waar ieder gezin een eigen kamer met badkamer had. En daarbij veel ruimte er om heen met een voetbal-, volleybal- en tennisveld en natuurlijk een kampvuurplaats voor het traditionele kampvuur op vrijdagavond. Het kamp hebben we samen gemaakt met ieder z’n eigen inbreng. Wat mij het meest is bijgebleven, is dat ik vriendschappen van vroeger zo weer kon voort zetten en nieuwe vriendschappen kon maken. En ik niet alleen, dat zag ik bij iedereen gebeuren. Dominee Pavel gebruikte een vuur als metafoor. Vuur heeft hout nodig om weer op te kunnen laaien, anders gaat het vuur uit. In de vriendschappen van vroeger was nog altijd een waakvlam aanwezig. Tijdens het kamp hebben we er weer nieuw hout opgedaan. Prachtig!

Op de Facebook-groep Czech-Dutch summer camps kijken we terug op alle zomerkampen die zijn geweest én de zomerkampen die nog gaan komen! Ben je vroeger naar een kamp geweest of zou je wel eens willen gaan, meld je dan aan voor deze groep. Het plan is om in de zomer van 2017 weer een kamp te organiseren. Ga je dan ook mee? Je kunt ook altijd contact opnemen met Jacques of Judith Roeleveld via zomerkamptsjechie@outlook.com

Vanaf 15 oktober zal maandelijks van 15:00 tot 17:00 uur een leerhuis gehouden worden over een groot verhaal dat de bijbel rijk is: de Jozefgeschiedenis. Er zullen ook lijnen naar ons dagelijks leven getrokken worden; de teksten staan niet los van onze tijd. De oude verhalen bieden soms verrassende paralellen met wat zich nu in de wereld en in ons leven afspeelt.

Machteld van Woerden, emeritus predikante van de Doopsgezinde Gemeente, zal de bijeenkomsten voorbereiden en met de deelnemers in gesprek gaan over de teksten. De eerste bijeenkomst heeft als onderwerp: het lievelingskind. Daarna achtereenvolgens aan de orde: bedrog  voor ‘de goede zaak?’, overspel, schenker en bakker; wijn en brood, als een machthebber droomt, hongersnood, de jongste zoon, en ik ben je broeder!

Een belangrijke eigenschap van een leerhuis is, dat alle deelnemers actief betrokken zijn en meedenken en meepraten over de aangeboden teksten. Daarom hanteren is er een maximum van 15 deelnemers. U kunt zich tot uiterlijk 12 oktober aanmelden via info@rvk-baarn.nl.

Wat is een leerhuis?

In een leerhuis ga je met elkaar in gesprek over een bijbeltekst, over de verschillende vertalingen en de diverse interpretaties die deze vertalingen noodzakelijkerwijs met zich meebrengen. De oorspronkelijke woorden en teksten hebben misschien wel anders geklonken en hadden wellicht anders vertaald moeten worden dan veelal gebeurd is.

In een leerhuis ga je, onder begeleiding van een leraar, op zoek naar de oorspronkelijke betekenissen en samenhang van bijbelteksten. Je mag het ‘leren’ zien als een uiting van permanente educatie: het houdt nooit op.

Over dit leerhuis

Dit Oecumenisch Leerhuis, staat onder auspiciën van de Raad van Kerken. De leraar, Machteld van Woerden, is emeritus predikante van de Doopsgezinde Gemeente. Zij volgde in het verleden zelf leerhuizen bij rabbijn Ashkenazy aan de Folkertsma Stichting en zij werd door hem geïnspireerd om de nieuwtestamentische teksten veel meer dan gebruikelijk te gaan lezen en begrijpen vanuit hun oudtestamentische oorsprong.

• Donderdagmiddag van 15:00 tot 17:00 uur, eerste bijeenkomst 15 oktober
• Locatie: Herberg van Paulus, Pauluskerk op de Brink
• Eigen bijdrage: € 5 per bijeenkomst

Augustus 1991. Voor het eerst ging een groep Baarnaars op kamp in Tsjechië. Een zomerkamp als uitwisseling tussen gezinnen uit de Baarnse kerken en de kerk uit Velké Meziříčí. Jaren achtereen trokken jongeren, ouders en kinderen naar de verschillende kampen. Het was altijd een feest van ontmoeting, herkenning, zang, sport en spel.

December 2013. Zouden de jongeren van toen het leuk vinden om mee te gaan met de weekenduitwisseling naar Velké Meziříčí? Na wat heen en weer gemail ontstond het idee van weer een keer een kamp, met de jongeren van toen die nu zelf een gezin hebben. Onze Tsjechische vrienden reageerden zeer enthousiast.

Juli 2015. Over een paar weken is het zover. We gaan op kamp! Met maar liefst 90 personen tussen de 0 en 65 jaar verblijven we in pension Selský dvůr in Daňkovice. Een heuse reünie en nieuwe ontmoetingen. Een reünie met de Tsjechen van toen die we opnieuw gaan ontmoeten. En nieuwe ontmoetingen, omdat de jongeren van toen inmiddels een partner hebben die in de meeste gevallen ‘niks’ met Tsjechië heeft. En omdat onze kinderen elkaar ook niet kennen. En omdat er ook ‘nieuwe’ gezinnen meegaan. We hebben er zin in!

Het thema van de week is prachtig: vriendschap. Een thema om over te praten, om over te zingen, om te ervaren. We maken het kamp mét elkaar! Met z’n allen hebben we een programma samengesteld met als uitgangspunt: voor iedereen, door iedereen. Actief en passief, van een potje voetbal tot rustig van het zonnetje genieten. Een programma waarin alles mag en niets moet.

Judith Roeleveld
Kampdeelnemer van het eerste uur

Tijdens de vastenperiode, voorafgaande aan Pasen, is in de kerken van Baarn dit jaar € 5.680,22 bijeengebracht voor het project SETIK op Sri Lanka. Dit bedrag is opgehaald tijdens gezamenlijke vastenmaaltijden, collectes in de diverse kerken en via andere activiteiten. De Nicolaaskerk in het bijzonder heeft veel bijgedragen.

SETIK

Dit jaar was het project om geld in te zamelen voor de organisatie SETIK in Sri Lanka. SETIK is de caritasorganisatie van het bisdom Kandy, een plaats in het midden van het eiland.

Tussen de Boeddhistische Singalezen werden in de 19^e eeuw voor het werk op de door de Engelsen aangelegde beroemde theeplantages Hindoestaanse Tamils uit India gehaald. Deze wonen in zeer geïsoleerde dorpen en de vrouwen verdienen nauwelijks voldoende om van te leven terwijl de mannen vaak werkeloos zijn. De kinderen gaan vaak op jonge leeftijd werken of zwerven langs de straat.

Via het jongerenwerk wil SETIK de kinderen en jongeren van de theeplantages zelfstandig en zelfbewust te maken. Door trainingen en workshops worden zij gestimuleerd om hun schoolopleiding af te maken en een voorbeeldfunctie in de samenleving te vervullen. Bijzonder is dat SETIK naast computercursussen ook bloeddonatie-campagnes initiëert, die jongeren doet erkennen dat Tamils en Singalezen hetzelfde bloed hebt.

In de dorpjes op de theeplantages wordt gezorgd voor extra opvang en kleine bibliotheekjes. Deze opvang gebeurt door jongeren die zelf deel uitmaken van de programma’s van SETIK.