Arbeid en Rust was het thema van het uitwisselingsbezoek dat van 28 april tot 2 mei aan Velké Meziříčí werd gebracht. Het programma begon op vrijdagochtend met een bezoek aan locaties waar een gemeentelid werkzaam is: een sterk gerobotiseerde fabriek, een school en een dagbesteding voor mensen met een beperking. In de avond werd het thema Arbeid en Rust met elkaar besproken met vragen als: ‘Hoe vind je balans tussen werk en ontspanning?’, ‘Hoe belangrijk is de zondagsrust?’ en ‘Wat is het belang van het vele vrijwilligerswerk waar Nederland om bekend staat?’

Op zaterdag was er een excursie naar het prachtige kasteel in Nové Hrady. Ook bezochten we het dorpje Telecí, bekend om z’n holle boom die als schuilkerk had dienstgedaan. Behalve de gasten en gastgezinnen nam er nog een 40-tal gemeenteleden deel aan het uitstapje. Ook de predikante die in oktober in Velké Meziříčí haar intrede doet was met haar gezin van de partij.

Tijdens de zondagse dienst vormde de tekst uit Exodus 20: 8–11 (Gedenk de Sabbatdag) het uitgangspunt voor de overdenking van ds. Janošík. Tijdens de afsluiting ’s avonds hebben we iets verteld over het kerkelijk leven in Baarn. Zo kwamen onder andere aan de orde: de Kind op Schootvieringen in de Paaskerk, Café Pensee, de Baarnse Kerkennacht en de musical De Groeten van Paulus. Onze gastgemeente vertelde over hun activiteiten: lezingen, concerten en gemeentedagactiviteiten. Het idee om elkaar jaarlijks bij het uitwisselingsbezoek op deze manier op de hoogte te brengen willen we vasthouden.

Het was weer een mooi samenzijn met nieuwe en hernieuwde contacten, vriendschappen en een enorme gastvrijheid. Vrienden uit de Tsjechische partnergemeente zullen in 2017 van 18 tot 22 mei een bezoek brengen aan de Baarnse geloofsgemeenschappen.

Het tijdstip van de Paasjubel, 8:30 uur, leek dit jaar extra vroeg doordat de zomertijd net was ingegaan. Toch waren er weer vele tientallen mensen op Eerste Paasdag op de Brink verzameld. Traditiegetrouw bestond ongeveer de helft van de aanwezigen uit deelnemers aan het gelegenheidskoor, dat dit keer onder leiding stond van Willem Vonk. Ook dit jaar begeleidden de blazers van de Koninklijke Harmonie Crescendo het koor.

Minder traditioneel was het herfstachtige weer, wat waarschijnlijk ook een oorzaak was voor de lager dan gebruikelijke opkomst. De jubel klonk er niet minder om, en onder het zingen van “Christus onze Heer verrees” trok de regen weg.

In zijn toespraak refereerde ds. René van den Beld, voorzitter van de Raad van Kerken – Baarn, aan de vier apocalyptische ruiters. Deze komen voor in “het laatste Bijbelboek De Openbaring van Johannes. Dat boek staat vol beelden waar je ook niet altijd vrolijk van wordt, zoals in het zesde hoofdstuk” Het witte, rode, zwarte en bleke paard bleven de toehoorders bespaard. “Het zijn vier paarden die het leven zo donker maken als op Goede Vrijdag ’s middags om drie uur. Zo donker als het in de wereld voor heel veel mensen is.

Maar er is nóg een paard met een ruiter. Daarover staat in hoofdstuk 19 geschreven. Op dat paard zit een ruiter die Trouw en betrouwbaar heet. Dat witte paard met zijn ruiter trekt een spoor van hoop en rechtvaardigheid door de wereld. De ruiter wordt in het visioen ook wel gezien als de opgestane Heer en Woord van God genoemd. Het rijdt door de tijd. Het doet de vier ander paarden verbleken, ook al zijn ze lang niet weg! Dat zien we elke dag. Dat witte paard met zijn ruiter past ook heel goed als beeld voor de Paasmorgen.” En inderdaad kwam het witte paard in levenden lijve de Brink oprijden.

RTV Baarn deed uiteraard verslag:

Op de een of andere manier hebben we er allemaal mee te maken. Je leest erover en ziet op de televisie hoe massa’s mensen door Europa trekken, op zoek naar een betere plek. In Baarn hebben we tijdelijk een groep mensen opgevangen in de Trits. Een groot aantal vrijwilligers maakte de opvangruimtes klaar, zorgde voor eten, kleding, ontspanning, taalles, begeleiding, een warm welkom.

Maar er zijn ook zorgen, gevoelens van angst en bedreiging: kunnen we dit wel aan in Nederland? Zoveel mensen erbij. Wat betekent dat voor onszelf, voor onze scholen, onze kinderen, huizen…

Er is bezorgdheid voor onszelf. En zorg voor de vluchteling.

Hoe ga je er mee om?

Meningen lopen uiteen. Maar de situatie is duidelijk: vluchtelingen zijn er, zullen nog komen, velen zullen blijven. Voor langere tijd of voor altijd. Zij zullen medeburgers worden.

Hoe ga je daar mee om? Om te beginnen helpt het om een goed inzicht te krijgen.

Daarom organiseert de Raad van Kerken een open avond waar iedereen welkom is. Mevrouw Geesje Werkman is uitgenodigd om tijdens deze bijeenkomst achtergrondinformatie te geven en uw vragen te beantwoorden.

Ontheemd

Mevrouw Werkman is vluchtelingendeskundige bij Kerk in Actie (een organisatie van de PKN) en verantwoordelijk voor het vluchtelingenbeleid in Nederland. Zij is betrokken bij verschillende projecten, zoals: activiteiten voor kinderen in asielzoekerscentra, een terugkeerproject voor vluchtelingen, en het geven van voorlichting en informatie. Zij bezocht opvangplekken in binnen- en buitenland en was bijvoorbeeld ter plekke op Lampedusa. Kortom, zij weet waarover ze praat en kent de problematiek als geen ander.

In 1991 was het eerste zomerkamp in Tsjechië met families uit Velké Meziříčí, Baarn en andere plaatsen. Jaren volgden daarop met elke zomer zo’n fantastisch kamp. Ondertussen was er elk jaar een uitwisseling tussen de kerk uit Velké Meziříčí en de kerken uit Baarn. In 2013 vroeg Jacques Roeleveld namens de Oost Europa Commissie of de jongeren van toen, de nieuwe generatie, mee wilden met een uitwisseling. Melle en Jana Doets kwamen toen met een prachtig idee: een zomerkamp zoals vroeger. Naast een leuke vakantie ook nog eens genoeg tijd om met elkaar bij te praten. Zo gezegd, zo gedaan. Deze zomer was een nieuw zomerkamp een feit. En niet alleen voor de jongeren van toen die nu met hun partner en kinderen kwamen; ook nieuwe mensen gingen mee, zoals Michiel en Liesbeth van der Burgh met hun dochter Sophie.

Afgelopen zomer was het zover: het zomerkamp in Tsjechië. Vriendschappen van vroeger leefden weer op. Goede gesprekken, veel plezier en gewoon samen zijn. De sfeer onderling was heel goed en heel open. De kinderen vonden ook de vrijheid op terrein erg fijn. De locatie was een pension waar ieder gezin een eigen kamer met badkamer had. En daarbij veel ruimte er om heen met een voetbal-, volleybal- en tennisveld en natuurlijk een kampvuurplaats voor het traditionele kampvuur op vrijdagavond. Het kamp hebben we samen gemaakt met ieder z’n eigen inbreng. Wat mij het meest is bijgebleven, is dat ik vriendschappen van vroeger zo weer kon voort zetten en nieuwe vriendschappen kon maken. En ik niet alleen, dat zag ik bij iedereen gebeuren. Dominee Pavel gebruikte een vuur als metafoor. Vuur heeft hout nodig om weer op te kunnen laaien, anders gaat het vuur uit. In de vriendschappen van vroeger was nog altijd een waakvlam aanwezig. Tijdens het kamp hebben we er weer nieuw hout opgedaan. Prachtig!

Op de Facebook-groep Czech-Dutch summer camps kijken we terug op alle zomerkampen die zijn geweest én de zomerkampen die nog gaan komen! Ben je vroeger naar een kamp geweest of zou je wel eens willen gaan, meld je dan aan voor deze groep. Het plan is om in de zomer van 2017 weer een kamp te organiseren. Ga je dan ook mee? Je kunt ook altijd contact opnemen met Jacques of Judith Roeleveld via zomerkamptsjechie@outlook.com